කිරි සුදු පලගානක් වයේ මන්දු වෙච්චි හඳ දෙයියෝ තුලානේ හක්කොලන් කෝරාල ඉරගලට කෙටි තියාන හිමේ මැදින් මන්ගච්චන්නේ දැන් තොපිත් පැල් පේ උනානං හොඳා කියාන වහේ ..... එතැන හිට හින්නි ඒකාල හේනේ පනන් කොරවාල හීල් බතට පැලට රිංගන්නේ සුදහ ගින්දර වයේම ඔලු ගෙඩියේ හිට පාදානතේ පුරා දුවන කුදහ ගින්නකුත් ඇන්න.. දොලේ පැනා නාගෙන පැලට පනන් වෙනකොට දැයෙන අඩුක්කුවේ පුසුඹ අපේ ඇත්තනේ අත්ගුනේ ඇස්වහක් කටවහක් හෙම නොවෙන්ට කියපාන්නහේ.. රෑට බොටා බරිය එකුන් වලි කොරල දැයෙන කාන්සිය මාන්සිය නිවෙන්නේ අපේ මැණිකේගේ මුව පොදිත්තේ හිනා ඩිංග මැදි කෝරාල බෙදා ගේන අඩුම කුඩුම පුරා හැලුණු බත් මඩක්කුවටත් බුලත් වට්ටියටත් පින්සිද්ද වෙන්ට...
No comments:
Post a Comment