කටට දෙකට පාන් පෙත්ත ගිල අමුවේ
දුන් රොටු අපුල කළුබෝවිල පා මළුවේ
වැඩට යන්ට මා පා ඉක්මන් කෙරුවේ
සෝදෝ සුදට සුදු ඇඳුමක් වත හැඳින
පාසල් යන්ට හනිකට පාරට දුවන
කොලු පැටියෙක් පා පැකිලී ඇඟ වැදුන
මතකය ගෙන ගියා මා ආපසු රැගෙන
ඇඳගෙන පියා මැද දුන් කලිසම සොඳින
පොත් පිරි මල්ල දෙවුරේ රඳවා බැතින
පාසල් ගියා මොහොතින් මතකේ ඇඳින
නැගී බස්රියට හනි හනිකේ රින්ගාන
ඩ්‍රයිවර් තැනගේ ලග බටයේ ඇන බාන
අදුනන කුරුට්ටන් වට කොට කොලු රෑන
කියූ කෙරු දේට තාමත් සිනහව නැගෙන
පාඩම් අකුරු කරවා උදයේ වරුව
දහවල විවේකය කවුරුත් කෙලි කෙරුව
සෙල්ලම් පිටිය සිවු කොන දුහු විලි නැගුව
පෙර දා මතක් වී සුසුමකි බිම හෙළුව
සුදු ඇඳුමේ සුද කහ වී උඩට ඇදී
ආපසු යන්ට බසයට යලි නැගිවිටදී
දුටු ඒ මුවේ පිරි සිනහව සිත රැවුදී
තාමත් හදේ කෙලවර කිතියක් උපදී
(සඳරු)
